Bir gezegenin çekiminde bulunarak onun çevresinde dolanan daha küçük gezegen, peyk veya türlü amaçlarla yerden fırlatılan ve
genellikle kapalı bir yörünge çizerek yer çevresinde dolanan araçtır. Uyduların dönme prensibi cisimlerin cisimlerin sahip
oldukları kütleye bağlıdır. Bu cisimler ortak bir merkez etrafında birbirlerine çekim kuvveti uygular ve bunun etkisiyle dönerler.
Merkez noktası; kütlesi daha fazla olan cisme daha yakındır. Kütlesi az olan cisim dönme hareketi sırasında daha fazla yol alır.
Bu cisme uydu denir. İki cismin kütlesi birbirine yakınsa bu iki cisme ikili sistem denir. Uydular; gezegenlerin yerçekim kuvvetini
ve sahip oldukları tahrik sistemlerini kulanarak yörünge de kalmaktadırlar. Uydular; doğal veyapay uydular olmak üzere iki çeşide
ayrılmaktadırlar.
1.1.1 Doğal Uydular
Büyük kütleli bir gezegenin oluşturduğu çekim kuvveti etkisinde dönen, belli bir yörüngesi olan doğal oluşumlu cisimlerdir. Güneş
sistemi içerisinde 240 adet doğal uydu vardır. 163'ü gezegenlere, 4'ü küçük gezegenlere ve düzinelercesi de küçük gök cisimlerine
aittir. Diğer yıldız sistemleri de uydulara sahiptir. Ay, Dünya’nın bir uydusudur.
1.1.2 Yapay Uydular
İnsanlar tarafından yapılan; Dünya, diğer gezegenleri, uzayın derinliklerini incelemek amacıyla gönderilen cisimlerdir. Uzayda
binlerce yapay uydu vardır ve her geçen gün sayısı artmaktadır. Yapay uydular; kullanım amacı, bulunduğu yörüngeler ve
uyduların özellikleri değişiklik göstermektedirler.[11]